fuaigh
Irish
Verb
fuaigh (present analytic fuann, future analytic fuafaidh, verbal noun fuáil, past participle fuaite)
Conjugation
First Conjugation (C)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | fuaim | fuann tú; fuair† |
fuann sé, sí | fuaimid | fuann sibh | fuann siad; fuaid† |
a fhuann; a fhuas / a bhfuann*; a bhfuas* |
fuaitear |
past | d'fhuaigh mé; d'fhuas / fhuaigh mé‡; fhuas‡ |
d'fhuaigh tú; d'fhuais / fhuaigh tú‡; fhuais‡ |
d'fhuaigh sé, sí / fhuaigh sé, sí‡ |
d'fhuamar; d'fhuaigh muid / fhuamar‡; fhuaigh muid‡ |
d'fhuaigh sibh; d'fhuabhair / fhuaigh sibh‡; fhuabhair‡ |
d'fhuaigh siad; d'fhuadar / fhuaigh siad‡; fhuadar‡ |
a d'fhuaigh / ar fhuaigh* |
fuadh | |
past habitual | d'fhuainn / fhuainn‡; bhfuainn‡‡ |
d'fhuaiteá / fhuaiteá‡; bhfuaiteᇇ |
d'fhuadh sé, sí / fhuadh sé, sí‡; bhfuadh sé, s퇇 |
d'fhuaimis; d'fhuadh muid / fhuaimis; fhuadh muid‡; bhfuaimis‡‡; bhfuadh muid‡‡ |
d'fhuadh sibh / fhuadh sibh‡; bhfuadh sibh‡‡ |
d'fhuaidís; d'fhuadh siad / fhuaidís; fhuadh siad‡; bhfuaidís‡‡; bhfuadh siad‡‡ |
a d'fhuadh / a bhfuadh* |
d'fhuaití / fhuaití‡; bhfuait퇇 | |
future | fuafaidh mé; fuafad |
fuafaidh tú; fuafair† |
fuafaidh sé, sí | fuafaimid; fuafaidh muid |
fuafaidh sibh | fuafaidh siad; fuafaid† |
a fhuafaidh; a fhuafas / a bhfuafaidh*; a bhfuafas* |
fuafar | |
conditional | d'fhuafainn / fhuafainn‡; bhfuafainn‡‡ | d'fhuafá / fhuafá‡; bhfuafᇇ | d'fhuafadh sé, sí / fhuafadh sé, sí‡; bhfuafadh sé, s퇇 | d'fhuafaimis; d'fhuafadh muid / fhuafaimis‡; fhuafadh muid‡; bhfuafaimis‡‡; bhfuafadh muid‡‡ | d'fhuafadh sibh / fhuafadh sibh‡; bhfuafadh sibh‡‡ | d'fhuafaidís; d'fhuafadh siad / fhuafaidís‡; fhuafadh siad‡; bhfuafaidís‡‡; bhfuafadh siad‡‡ | a d'fhuafadh / a bhfuafadh* |
d'fhuafaí / fhuafaí‡; bhfuafa퇇 | |
subjunctive | present | go bhfua mé; go bhfuad† |
go bhfua tú; go bhfuair† |
go bhfua sé, sí | go bhfuaimid; go bhfua muid |
go bhfua sibh | go bhfua siad; go bhfuaid† |
— | go bhfuaitear |
past | dá bhfuainn | dá bhfuaiteá | dá bhfuadh sé, sí | dá bhfuaimis; dá bhfuadh muid |
dá bhfuadh sibh | dá bhfuaidís; dá bhfuadh siad |
— | dá bhfuaití | |
imperative | fuaim | fuaigh | fuadh sé, sí | fuaimis | fuaigí; fuaidh† |
fuaidís | — | fuaitear | |
verbal noun | fuáil | ||||||||
past participle | fuaite |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
fuaigh | fhuaigh | bhfuaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.