fundatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of fundō (“found, establish”).
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fundātus | fundāta | fundātum | fundātī | fundātae | fundāta | |
Genitive | fundātī | fundātae | fundātī | fundātōrum | fundātārum | fundātōrum | |
Dative | fundātō | fundātae | fundātō | fundātīs | fundātīs | fundātīs | |
Accusative | fundātum | fundātam | fundātum | fundātōs | fundātās | fundāta | |
Ablative | fundātō | fundātā | fundātō | fundātīs | fundātīs | fundātīs | |
Vocative | fundāte | fundāta | fundātum | fundātī | fundātae | fundāta |
References
- fundatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fundatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fundatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- fundatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.