gönüllü

Turkish

Etymology

From gönül +‎ -lü

Pronunciation
  • IPA(key): [ɟɶnylˈly]
  • Hyphenation: gö‧nül‧lü

Noun

gönüllü (definite accusative gönüllüyü, plural gönüllüler)

  1. volunteer

Declension
Inflection
Nominative gönüllü
Definite accusative gönüllüyü
Singular Plural
Nominative gönüllü gönüllüler
Definite accusative gönüllüyü gönüllüleri
Dative gönüllüye gönüllülere
Locative gönüllüde gönüllülerde
Ablative gönüllüden gönüllülerden
Genitive gönüllünün gönüllülerin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular gönüllüyüm gönüllülerim
2nd singular gönüllüsün gönüllülersin
3rd singular gönüllü
gönüllüdür		 gönüllüler
gönüllülerdir
1st plural gönüllüyüz gönüllüleriz
2nd plural gönüllüsünüz gönüllülersiniz
3rd plural gönüllüler gönüllülerdir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.