güven

See also: Güven

Turkish

Etymology

From güvenmek.

Pronunciation

  • IPA(key): [ɟʏˈven]
  • Hyphenation: gü‧ven

Noun

güven (definite accusative güveni, plural güvenler)

  1. trust, confidence

Declension

Inflection
Nominative güven
Definite accusative güveni
Singular Plural
Nominative güven güvenler
Definite accusative güveni güvenleri
Dative güvene güvenlere
Locative güvende güvenlerde
Ablative güvenden güvenlerden
Genitive güvenin güvenlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular güvenim güvenlerim
2nd singular güvenin güvenlerin
3rd singular güveni güvenleri
1st plural güvenimiz güvenlerimiz
2nd plural güveniniz güvenleriniz
3rd plural güvenleri güvenleri

Synonyms

  • itimat

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.