gaworzyć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *govoriti
Pronunciation
- IPA(key): /ɡaˈvɔ.ʐɨt͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of gaworzyć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | gaworzyć | |||||
| present tense | 1st | gaworzę | gaworzymy | |||
| 2nd | gaworzysz | gaworzycie | ||||
| 3rd | gaworzy | gaworzą | ||||
| past tense | 1st | gaworzyłem | gaworzyłam | gaworzyliśmy | gaworzyłyśmy | |
| 2nd | gaworzyłeś | gaworzyłaś | gaworzyliście | gaworzyłyście | ||
| 3rd | gaworzył | gaworzyła | gaworzyło | gaworzyli | gaworzyły | |
| future tense | 1st | będę gaworzył1 | będę gaworzyła1 | będziemy gaworzyli1 | będziemy gaworzyły1 | |
| 2nd | będziesz gaworzył1 | będziesz gaworzyła1 | będziecie gaworzyli1 | będziecie gaworzyły1 | ||
| 3rd | będzie gaworzył1 | będzie gaworzyła1 | będzie gaworzyło1 | będą gaworzyli1 | będą gaworzyły1 | |
| conditional | 1st | gaworzyłbym | gaworzyłabym | gaworzylibyśmy | gaworzyłybyśmy | |
| 2nd | gaworzyłbyś | gaworzyłabyś | gaworzylibyście | gaworzyłybyście | ||
| 3rd | gaworzyłby | gaworzyłaby | gaworzyłoby | gaworzyliby | gaworzyłyby | |
| imperative | 1st | — | gaworzyjmy | |||
| 2nd | gaworzyj | gaworzyjcie | ||||
| 3rd | niech gaworzy | niech gaworzą | ||||
| active adjectival participle | gaworzący | gaworząca | gaworzące | gaworzący | gaworzące | |
| contemporary adverbial participle | gaworząc | |||||
| impersonal past | gaworzono | |||||
| verbal noun | gaworzenie | |||||
| 1 or: będę gaworzyć, będziesz gaworzyć etc. | ||||||
Further reading
- gaworzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.