geval

Dutch

Etymology

From Middle Dutch geval, from the verb gevallen.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɣəˈvɑl/
  • audio(file)
  • Hyphenation: ge‧val

Noun

geval n (plural gevallen, diminutive gevalletje n)

  1. case, situation, instance
    In dat geval heb ik geen bezwaar.
    In that case I have no objections.
    Er is geen enkel geval bekend waarbij doden vielen.
    There is no known case involving fatalities.
    De verzekeraar werd gebeld over een geval van waterschade.
    The insurer was called about a case of water damage.
  2. thing
    Wat is dit voor een vreemd geval?
    What kind of strange thing is this?

Derived terms

Middle Dutch

Noun

geval n

  1. fate
  2. fortune, luck
  3. event, occurrence
  4. case

Inflection

This noun needs an inflection-table template.

Descendants

Further reading
  • “gheval”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • “geval”, in Middelnederlandsch Woordenboek, 1929
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.