gorgoiro
Galician
Etymology
14th century. From Vulgar Latin *gurgurium (“windpipe”), from Latin gurges.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ɡoɾˈɣojɾo̝/
Noun
gorgoiro m (plural gorgoiros)
- trachea, windpipe
- 1370, R. Lorenzo (ed.), Crónica troiana. Introducción e texto. A Coruña: Fundación Barrié, page 506:
- Et tendeu o arco o mays fortement que podo, et seytouo moy bẽ, et tiroulle do arco, et deulle perla garganta, et pasoulle a loriga, et talloulle os gorgoyros, et dou cõ el do caualo morto en terra, en meo da batalla
- He extended the bow as strongly as he could, and he aimed very ably and shoot; and he hit near his throat, and the shot pierced his mail and cut his windpipe and knocked him down from his horse, dead, in the middle of the battle
- Et tendeu o arco o mays fortement que podo, et seytouo moy bẽ, et tiroulle do arco, et deulle perla garganta, et pasoulle a loriga, et talloulle os gorgoyros, et dou cõ el do caualo morto en terra, en meo da batalla
- 1370, R. Lorenzo (ed.), Crónica troiana. Introducción e texto. A Coruña: Fundación Barrié, page 506:
References
- “gorgoyro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006-2012.
- “gorgoyro” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- “gorgoiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
- Coromines, Joan; Pascual, José A. (1991–1997). Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico. Madrid: Gredos, s.v. gargajo.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.