hartować

Polish

Etymology

From German.

Pronunciation

IPA(key): /xarˈtɔ.vat͡ɕ/

Verb

hartować impf (perfective zahartować)

  1. (transitive) to temper, to harden, to indurate, to toughen, to anneal
  2. (reflexive) to inure, to temper

Conjugation
Conjugation of hartować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive hartować
present tense 1st hartuję hartujemy
2nd hartujesz hartujecie
3rd hartuje hartują
past tense 1st hartowałem hartowałam hartowaliśmy hartowałyśmy
2nd hartowałeś hartowałaś hartowaliście hartowałyście
3rd hartował hartowała hartowało hartowali hartowały
future tense 1st będę hartował1 będę hartowała1 będziemy hartowali1 będziemy hartowały1
2nd będziesz hartował1 będziesz hartowała1 będziecie hartowali1 będziecie hartowały1
3rd będzie hartował1 będzie hartowała1 będzie hartowało1 będą hartowali1 będą hartowały1
conditional 1st hartowałbym hartowałabym hartowalibyśmy hartowałybyśmy
2nd hartowałbyś hartowałabyś hartowalibyście hartowałybyście
3rd hartowałby hartowałaby hartowałoby hartowaliby hartowałyby
imperative 1st — hartujmy
2nd hartuj hartujcie
3rd niech hartuje niech hartują
active adjectival participle hartujący hartująca hartujące hartujący hartujące
passive adjectival participle hartowany hartowana hartowane hartowani hartowane
contemporary adverbial participle hartując
impersonal past hartowano
verbal noun hartowanie
1 or: będę hartować, będziesz hartować etc.

Synonyms

Derived terms
  • hartownik
  • hartowny

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.