honorabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ho.noːˈraː.bi.lis/, [hɔ.noːˈraː.bɪ.lɪs]
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | honōrābilis | honōrābile | honōrābilēs | honōrābilia | |
Genitive | honōrābilis | honōrābilis | honōrābilium | honōrābilium | |
Dative | honōrābilī | honōrābilī | honōrābilibus | honōrābilibus | |
Accusative | honōrābilem | honōrābile | honōrābilēs, honōrābilīs | honōrābilia | |
Ablative | honōrābilī | honōrābilī | honōrābilibus | honōrābilibus | |
Vocative | honōrābilis | honōrābile | honōrābilēs | honōrābilia |
Descendants
References
- honorabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- honorabilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- honorabilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- honorabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.