hulla
Hungarian
Etymology
From the verb hull.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhulːɒ]
- Hyphenation: hul‧la
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | hulla | hullák |
accusative | hullát | hullákat |
dative | hullának | hulláknak |
instrumental | hullával | hullákkal |
causal-final | hulláért | hullákért |
translative | hullává | hullákká |
terminative | hulláig | hullákig |
essive-formal | hullaként | hullákként |
essive-modal | — | — |
inessive | hullában | hullákban |
superessive | hullán | hullákon |
adessive | hullánál | hulláknál |
illative | hullába | hullákba |
sublative | hullára | hullákra |
allative | hullához | hullákhoz |
elative | hullából | hullákból |
delative | hulláról | hullákról |
ablative | hullától | hulláktól |
Possessive forms of hulla | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | hullám | hulláim |
2nd person sing. | hullád | hulláid |
3rd person sing. | hullája | hullái |
1st person plural | hullánk | hulláink |
2nd person plural | hullátok | hulláitok |
3rd person plural | hullájuk | hulláik |
Norwegian Bokmål
Old High German
Etymology
From the Old High German verb hullan
Spanish
Pronunciation
- (Castilian) IPA(key): /ˈuʎa/
- (Latin America) IPA(key): /ˈuɟ͡ʝa/, [ˈuʝa]
- (Rioplatense) IPA(key): [ˈu.ʒa̠]
- Homophone: huya (yeísmo)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.