işaret

See also: išaret

Crimean Tatar

Noun

işaret

  1. sign, symbol, (written) character

Declension
Declension of işaret
nominative işaret
genitive işaretniñ
dative işaretke
accusative işaretni
locative işarette
ablative işaretten

Turkish

Etymology

From Arabic إِشَارَة‎ (ʾišāra).

Pronunciation
  • IPA(key): /iʃaːˈɾet/
  • Hyphenation: i‧şa‧ret

Noun

işāret (definite accusative işareti, plural işaretler)

  1. sign (visible indication)

Declension
Inflection
Nominative işaret
Definite accusative işareti
Singular Plural
Nominative işaret işaretler
Definite accusative işareti işaretleri
Dative işarete işaretlere
Locative işarette işaretlerde
Ablative işaretten işaretlerden
Genitive işaretin işaretlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular işaretim işaretlerim
2nd singular işaretin işaretlerin
3rd singular işareti işaretleri
1st plural işaretimiz işaretlerimiz
2nd plural işaretiniz işaretleriniz
3rd plural işaretleri işaretleri

Hyponyms
  • eşittir işareti
  • noktalama işareti
  • nokta işareti
  • paragraf işareti
  • parantez işareti
  • soru işareti
  • virgül işareti
  • ünlem işareti

Derived terms
  • işaretken
  • işaretle
  • işaretli
  • işaretse
  • işaretsi
  • işaretsiz
  • işaretçe
  • işaretçi
  • işaretçik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.