iactatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of iactō (“throw, cast”).
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iactātus | iactāta | iactātum | iactātī | iactātae | iactāta | |
Genitive | iactātī | iactātae | iactātī | iactātōrum | iactātārum | iactātōrum | |
Dative | iactātō | iactātō | iactātīs | ||||
Accusative | iactātum | iactātam | iactātum | iactātōs | iactātās | iactāta | |
Ablative | iactātō | iactātā | iactātō | iactātīs | |||
Vocative | iactāte | iactāta | iactātum | iactātī | iactātae | iactāta |
References
- iactatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- iactatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.