imparatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /im.paˈraː.tus/, [ɪm.paˈraː.tʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | imparātus | imparāta | imparātum | imparātī | imparātae | imparāta | |
Genitive | imparātī | imparātae | imparātī | imparātōrum | imparātārum | imparātōrum | |
Dative | imparātō | imparātae | imparātō | imparātīs | imparātīs | imparātīs | |
Accusative | imparātum | imparātam | imparātum | imparātōs | imparātās | imparāta | |
Ablative | imparātō | imparātā | imparātō | imparātīs | imparātīs | imparātīs | |
Vocative | imparāte | imparāta | imparātum | imparātī | imparātae | imparāta |
References
- imparatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- imparatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- imparatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- imparatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.