improbatur
Finnish
Etymology
From Latin, "someone or something is rejected".
Noun
improbatur
Declension
Inflection of improbatur (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | improbatur | improbaturit | |
genitive | improbaturin | improbaturien improbatureiden improbatureitten | |
partitive | improbaturia | improbatureita improbatureja | |
illative | improbaturiin | improbatureihin | |
singular | plural | ||
nominative | improbatur | improbaturit | |
accusative | nom. | improbatur | improbaturit |
gen. | improbaturin | ||
genitive | improbaturin | improbaturien improbatureiden improbatureitten | |
partitive | improbaturia | improbatureita improbatureja | |
inessive | improbaturissa | improbatureissa | |
elative | improbaturista | improbatureista | |
illative | improbaturiin | improbatureihin | |
adessive | improbaturilla | improbatureilla | |
ablative | improbaturilta | improbatureilta | |
allative | improbaturille | improbatureille | |
essive | improbaturina | improbatureina | |
translative | improbaturiksi | improbatureiksi | |
instructive | — | improbaturein | |
abessive | improbaturitta | improbatureitta | |
comitative | — | improbatureineen |
Synonyms
Latin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.