inlicitus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈli.ki.tus/, [ɪnˈlɪ.kɪ.tʊs]
Adjective
inlicitus (feminine inlicita, neuter inlicitum); first/second declension
- Alternative form of illicitus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inlicitus | inlicita | inlicitum | inlicitī | inlicitae | inlicita | |
Genitive | inlicitī | inlicitae | inlicitī | inlicitōrum | inlicitārum | inlicitōrum | |
Dative | inlicitō | inlicitae | inlicitō | inlicitīs | inlicitīs | inlicitīs | |
Accusative | inlicitum | inlicitam | inlicitum | inlicitōs | inlicitās | inlicita | |
Ablative | inlicitō | inlicitā | inlicitō | inlicitīs | inlicitīs | inlicitīs | |
Vocative | inlicite | inlicita | inlicitum | inlicitī | inlicitae | inlicita |
References
- inlicitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.