inopinus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.noˈpiː.nus/, [ɪ.nɔˈpiː.nʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inopīnus | inopīna | inopīnum | inopīnī | inopīnae | inopīna | |
Genitive | inopīnī | inopīnae | inopīnī | inopīnōrum | inopīnārum | inopīnōrum | |
Dative | inopīnō | inopīnō | inopīnīs | ||||
Accusative | inopīnum | inopīnam | inopīnum | inopīnōs | inopīnās | inopīna | |
Ablative | inopīnō | inopīnā | inopīnō | inopīnīs | |||
Vocative | inopīne | inopīna | inopīnum | inopīnī | inopīnae | inopīna |
References
- inopinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inopinus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inopinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.