insultu

Esperanto

Verb

insultu

  1. imperative of insulti
    • 1906, Antaŭparolo, Verkaro de V. N. Devjatnin, Unua libro
      Oni min kritiku, oni min insultu, aŭ laŭdu,--por mi persone ĝi estas tute egala
      Criticize me, insult me or praise--for mi personally it is all the same

Latin

Verb

īnsultū

  1. ablative supine of īnsiliō
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.