interparoli

Esperanto

Etymology

From inter- (“between”) +‎ paroli (“to speak”).

Verb

interparoli (present interparolas, past interparolis, future interparolos, conditional interparolus, volitive interparolu)

  1. to converse

Conjugation
Conjugation of interparoli
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense interparolas interparolis interparolos
active participle interparolanta interparolantaj interparolinta interparolintaj interparolonta interparolontaj
acc. interparolantan interparolantajn interparolintan interparolintajn interparolontan interparolontajn
passive participle interparolata interparolataj interparolita interparolitaj interparolota interparolotaj
acc. interparolatan interparolatajn interparolitan interparolitajn interparolotan interparolotajn
nominal active participle interparolanto interparolantoj interparolinto interparolintoj interparolonto interparolontoj
acc. interparolanton interparolantojn interparolinton interparolintojn interparolonton interparolontojn
nominal passive participle interparolato interparolatoj interparolito interparolitoj interparoloto interparolotoj
acc. interparolaton interparolatojn interparoliton interparolitojn interparoloton interparolotojn
adverbial active participle interparolante interparolinte interparolonte
adverbial passive participle interparolate interparolite interparolote
infinitive interparoli imperative interparolu conditional interparolus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.