intricaturus

Latin

Etymology

Future active participle of intrīcō.

Participle

intricātūrus m (feminine intricātūra, neuter intricātūrum); first/second declension

  1. about to entangle

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative intricātūrus intricātūra intricātūrum intricātūrī intricātūrae intricātūra
Genitive intricātūrī intricātūrae intricātūrī intricātūrōrum intricātūrārum intricātūrōrum
Dative intricātūrō intricātūrō intricātūrīs
Accusative intricātūrum intricātūram intricātūrum intricātūrōs intricātūrās intricātūra
Ablative intricātūrō intricātūrā intricātūrō intricātūrīs
Vocative intricātūre intricātūra intricātūrum intricātūrī intricātūrae intricātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.