iubatus

Latin

Etymology

From iuba (mane; crest) + -ātus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /juˈbaː.tus/, [jʊˈbaː.tʊs]

Adjective

iubātus (feminine iubāta, neuter iubātum); first/second declension

  1. having a mane or crest, crested,
  2. (New Latin) Used as a species epithet.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative iubātus iubāta iubātum iubātī iubātae iubāta
Genitive iubātī iubātae iubātī iubātōrum iubātārum iubātōrum
Dative iubātō iubātae iubātō iubātīs iubātīs iubātīs
Accusative iubātum iubātam iubātum iubātōs iubātās iubāta
Ablative iubātō iubātā iubātō iubātīs iubātīs iubātīs
Vocative iubāte iubāta iubātum iubātī iubātae iubāta

Descendants

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.