izvorî
Romanian
Verb
a izvorî (third-person singular present izvorăște, past participle izvorît) 4th conj.
Conjugation
conjugation of izvorî (fourth conjugation, -ăsc- infix)
infinitive | a izvorî | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | izvorând | ||||||
past participle | izvorât | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | izvorăsc | izvorăști | izvorăște | izvorâm | izvorâți | izvorăsc | |
imperfect | izvoram | izvorai | izvora | izvoram | izvorați | izvorau | |
simple perfect | izvorâi | izvorâși | izvorî | izvorârăm | izvorârăți | izvorâră | |
pluperfect | izvorâsem | izvorâseși | izvorâse | izvorâserăm | izvorâserăți | izvorâseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să izvorăsc | să izvorăști | să izvorască | să izvorâm | să izvorâți | să izvorască | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | izvorăște | izvorâți | |||||
negative | nu izvorî | nu izvorâți |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.