jóindulatú
Hungarian
Etymology
jó (“good”) + indulatú (“intentioned”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjoːʲindulɒtuː]
- Hyphenation: jó‧in‧du‧la‧tú
Adjective
jóindulatú (not comparable)
- benevolent (having a disposition to do good)
- (medicine) benign (not posing any serious threat to health)
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | jóindulatú | jóindulatúak |
accusative | jóindulatút | jóindulatúakat |
dative | jóindulatúnak | jóindulatúaknak |
instrumental | jóindulatúval | jóindulatúakkal |
causal-final | jóindulatúért | jóindulatúakért |
translative | jóindulatúvá | jóindulatúakká |
terminative | jóindulatúig | jóindulatúakig |
essive-formal | jóindulatúként | jóindulatúakként |
essive-modal | — | — |
inessive | jóindulatúban | jóindulatúakban |
superessive | jóindulatún | jóindulatúakon |
adessive | jóindulatúnál | jóindulatúaknál |
illative | jóindulatúba | jóindulatúakba |
sublative | jóindulatúra | jóindulatúakra |
allative | jóindulatúhoz | jóindulatúakhoz |
elative | jóindulatúból | jóindulatúakból |
delative | jóindulatúról | jóindulatúakról |
ablative | jóindulatútól | jóindulatúaktól |
Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.