jąkać
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *ękati.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈjɔŋ.kat͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of jąkać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | jąkać | |||||
| present tense | 1st | jąkam | jąkamy | |||
| 2nd | jąkasz | jąkacie | ||||
| 3rd | jąka | jąkają | ||||
| past tense | 1st | jąkałem | jąkałam | jąkaliśmy | jąkałyśmy | |
| 2nd | jąkałeś | jąkałaś | jąkaliście | jąkałyście | ||
| 3rd | jąkał | jąkała | jąkało | jąkali | jąkały | |
| future tense | 1st | będę jąkał1 | będę jąkała1 | będziemy jąkali1 | będziemy jąkały1 | |
| 2nd | będziesz jąkał1 | będziesz jąkała1 | będziecie jąkali1 | będziecie jąkały1 | ||
| 3rd | będzie jąkał1 | będzie jąkała1 | będzie jąkało1 | będą jąkali1 | będą jąkały1 | |
| conditional | 1st | jąkałbym | jąkałabym | jąkalibyśmy | jąkałybyśmy | |
| 2nd | jąkałbyś | jąkałabyś | jąkalibyście | jąkałybyście | ||
| 3rd | jąkałby | jąkałaby | jąkałoby | jąkaliby | jąkałyby | |
| imperative | 1st | — | jąkajmy | |||
| 2nd | jąkaj | jąkajcie | ||||
| 3rd | niech jąka | niech jąkają | ||||
| active adjectival participle | jąkający | jąkająca | jąkające | jąkający | jąkające | |
| contemporary adverbial participle | jąkając | |||||
| verbal noun | jąkanie | |||||
| 1 or: będę jąkać, będziesz jąkać etc. | ||||||
Derived terms
Further reading
- jąkać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.