kımız

Turkish

kımız

Etymology

From Old Turkic kımız, from Proto-Turkic *Kumɨŕ.

Pronunciation

  • IPA(key): [kɯmɯʐ]
  • Hyphenation: kı‧mız

Noun

kımız (definite accusative kımızı, plural kımızlar)

  1. koumiss

Declension

Inflection
Nominative kımız
Definite accusative kımızı
Singular Plural
Nominative kımız kımızlar
Definite accusative kımızı kımızları
Dative kımıza kımızlara
Locative kımızda kımızlarda
Ablative kımızdan kımızlardan
Genitive kımızın kımızların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kımızım kımızlarım
2nd singular kımızın kımızların
3rd singular kımızı kımızları
1st plural kımızımız kımızlarımız
2nd plural kımızınız kımızlarınız
3rd plural kımızları kımızları
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.