kaldıraç

Turkish

Etymology

From kaldırmak.

Noun

kaldıraç (definite accusative kaldıracı, plural kaldıraçlar)

  1. (physics) lever

Declension
Inflection
Nominative kaldıraç
Definite accusative kaldıracı
Singular Plural
Nominative kaldıraç kaldıraçlar
Definite accusative kaldıracı kaldıraçları
Dative kaldıraca kaldıraçlara
Locative kaldıraçta kaldıraçlarda
Ablative kaldıraçtan kaldıraçlardan
Genitive kaldıracın kaldıraçların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kaldıracım kaldıraçlarım
2nd singular kaldıracın kaldıraçların
3rd singular kaldıracı kaldıraçları
1st plural kaldıracımız kaldıraçlarımız
2nd plural kaldıracınız kaldıraçlarınız
3rd plural kaldıraçları kaldıraçları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular kaldıracım kaldıraçlarım
2nd singular kaldıraçsın kaldıraçlarsın
3rd singular kaldıraç
kaldıraçtır		 kaldıraçlar
kaldıraçlardır
1st plural kaldıracız kaldıraçlarız
2nd plural kaldıraçsınız kaldıraçlarsınız
3rd plural kaldıraçlar kaldıraçlardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.