karbować

Polish

Etymology

From Middle High German kërben +‎ -ować, from Proto-Germanic *kerbaną, from Proto-Indo-European *gerbʰ- (“to carve”).

Pronunciation

IPA(key): /karˈbɔ.vat͡ɕ/

Verb

karbować impf

  1. (transitive) to notch
    Synonym: nacinać, narzynać, wrębiać
  2. (transitive) to crimp
    Synonym: fałdować, marszczyć

Conjugation
Conjugation of karbować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive karbować
present tense 1st karbuję karbujemy
2nd karbujesz karbujecie
3rd karbuje karbują
past tense 1st karbowałem karbowałam karbowaliśmy karbowałyśmy
2nd karbowałeś karbowałaś karbowaliście karbowałyście
3rd karbował karbowała karbowało karbowali karbowały
future tense 1st będę karbował1 będę karbowała1 będziemy karbowali1 będziemy karbowały1
2nd będziesz karbował1 będziesz karbowała1 będziecie karbowali1 będziecie karbowały1
3rd będzie karbował1 będzie karbowała1 będzie karbowało1 będą karbowali1 będą karbowały1
conditional 1st karbowałbym karbowałabym karbowalibyśmy karbowałybyśmy
2nd karbowałbyś karbowałabyś karbowalibyście karbowałybyście
3rd karbowałby karbowałaby karbowałoby karbowaliby karbowałyby
imperative 1st — karbujmy
2nd karbuj karbujcie
3rd niech karbuje niech karbują
active adjectival participle karbujący karbująca karbujące karbujący karbujące
passive adjectival participle karbowany karbowana karbowane karbowani karbowane
contemporary adverbial participle karbując
impersonal past karbowano
verbal noun karbowanie
1 or: będę karbować, będziesz karbować etc.

Derived terms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.