kellari
Finnish
Etymology
Borrowed from Swedish källare, cognate to German Keller, all descending ultimately from Late Latin cellārium (“storage”).
Pronunciation
- Rhymes: -ɑri
Declension
Inflection of kellari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kellari | kellarit | |
genitive | kellarin | kellarien kellareiden kellareitten | |
partitive | kellaria | kellareita kellareja | |
illative | kellariin | kellareihin | |
singular | plural | ||
nominative | kellari | kellarit | |
accusative | nom. | kellari | kellarit |
gen. | kellarin | ||
genitive | kellarin | kellarien kellareiden kellareitten | |
partitive | kellaria | kellareita kellareja | |
inessive | kellarissa | kellareissa | |
elative | kellarista | kellareista | |
illative | kellariin | kellareihin | |
adessive | kellarilla | kellareilla | |
ablative | kellarilta | kellareilta | |
allative | kellarille | kellareille | |
essive | kellarina | kellareina | |
translative | kellariksi | kellareiksi | |
instructive | — | kellarein | |
abessive | kellaritta | kellareitta | |
comitative | — | kellareineen |
Derived terms
- holvikellari
- kellarikomero
- kellarimurto
- maakellari
- viinikellari
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.