konfirmi

Esperanto

Etymology

Latin confirmare (“to make firm, strenghten, establish”), from com- (“together”) + firmare (“to make firm”), from firmus (“firm”).

Verb

konfirmi (present konfirmas, past konfirmis, future konfirmos, conditional konfirmus, volitive konfirmu)

  1. to confirm; to corroborate

Conjugation
Conjugation of konfirmi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense konfirmas konfirmis konfirmos
active participle konfirmanta konfirmantaj konfirminta konfirmintaj konfirmonta konfirmontaj
acc. konfirmantan konfirmantajn konfirmintan konfirmintajn konfirmontan konfirmontajn
passive participle konfirmata konfirmataj konfirmita konfirmitaj konfirmota konfirmotaj
acc. konfirmatan konfirmatajn konfirmitan konfirmitajn konfirmotan konfirmotajn
nominal active participle konfirmanto konfirmantoj konfirminto konfirmintoj konfirmonto konfirmontoj
acc. konfirmanton konfirmantojn konfirminton konfirmintojn konfirmonton konfirmontojn
nominal passive participle konfirmato konfirmatoj konfirmito konfirmitoj konfirmoto konfirmotoj
acc. konfirmaton konfirmatojn konfirmiton konfirmitojn konfirmoton konfirmotojn
adverbial active participle konfirmante konfirminte konfirmonte
adverbial passive participle konfirmate konfirmite konfirmote
infinitive konfirmi imperative konfirmu conditional konfirmus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.