konigi

See also: koniĝi

Esperanto

Etymology

From koni +‎ -igi.

Pronunciation
  • IPA(key): /konˈiɡi/
  • Hyphenation: kon‧i‧gi
  • Rhymes: -iɡi

Verb

konigi (present konigas, past konigis, future konigos, conditional konigus, volitive konigu)

  1. (transitive) to make known, reveal

Inflection
Conjugation of konigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense konigas konigis konigos
active participle koniganta konigantaj koniginta konigintaj konigonta konigontaj
acc. konigantan konigantajn konigintan konigintajn konigontan konigontajn
passive participle konigata konigataj konigita konigitaj konigota konigotaj
acc. konigatan konigatajn konigitan konigitajn konigotan konigotajn
nominal active participle koniganto konigantoj koniginto konigintoj konigonto konigontoj
acc. koniganton konigantojn koniginton konigintojn konigonton konigontojn
nominal passive participle konigato konigatoj konigito konigitoj konigoto konigotoj
acc. konigaton konigatojn konigiton konigitojn konigoton konigotojn
adverbial active participle konigante koniginte konigonte
adverbial passive participle konigate konigite konigote
infinitive konigi imperative konigu conditional konigus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.