kopać

See also: kopač, kopáč, and kopaç

Polish
kopać

Etymology

From Proto-Slavic *kopati, from Proto-Indo-European *kop-.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkɔ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

kopać impf (perfective kopnąć)

  1. (transitive) to kick (strike with or raise the foot or leg)

Verb

kopać impf (perfective wykopać)

  1. (transitive) to dig (make a hole)

Conjugation
Conjugation of kopać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive kopać
present tense 1st kopię kopiemy
2nd kopiesz kopiecie
3rd kopie kopią
past tense 1st kopałem kopałam kopaliśmy kopałyśmy
2nd kopałeś kopałaś kopaliście kopałyście
3rd kopał kopała kopało kopali kopały
future tense 1st będę kopał1 będę kopała1 będziemy kopali1 będziemy kopały1
2nd będziesz kopał1 będziesz kopała1 będziecie kopali1 będziecie kopały1
3rd będzie kopał1 będzie kopała1 będzie kopało1 będą kopali1 będą kopały1
conditional 1st kopałbym kopałabym kopalibyśmy kopałybyśmy
2nd kopałbyś kopałabyś kopalibyście kopałybyście
3rd kopałby kopałaby kopałoby kopaliby kopałyby
imperative 1st — kopmy
2nd kop kopcie
3rd niech kopie niech kopią
active adjectival participle kopiący kopiąca kopiące kopiący kopiące
passive adjectival participle kopany kopana kopane kopani kopane
contemporary adverbial participle kopiąc
impersonal past kopano
verbal noun kopanie
1 or: będę kopać, będziesz kopać etc.

Further reading
  • kopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kopać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.