kovi

See also: kövi

Esperanto

Etymology

Borrowed from Italian covare.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkovi/
  • Hyphenation: ko‧vi
  • Rhymes: -ovi

Verb

kovi (present kovas, past kovis, future kovos, conditional kovus, volitive kovu)

  1. (transitive) to brood

Conjugation
Conjugation of kovi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense kovas kovis kovos
active participle kovanta kovantaj kovinta kovintaj kovonta kovontaj
acc. kovantan kovantajn kovintan kovintajn kovontan kovontajn
passive participle kovata kovataj kovita kovitaj kovota kovotaj
acc. kovatan kovatajn kovitan kovitajn kovotan kovotajn
nominal active participle kovanto kovantoj kovinto kovintoj kovonto kovontoj
acc. kovanton kovantojn kovinton kovintojn kovonton kovontojn
nominal passive participle kovato kovatoj kovito kovitoj kovoto kovotoj
acc. kovaton kovatojn koviton kovitojn kovoton kovotojn
adverbial active participle kovante kovinte kovonte
adverbial passive participle kovate kovite kovote
infinitive kovi imperative kovu conditional kovus

Derived terms
  • kovado
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.