kuikka
Finnish
(index ku)
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkuikːɑ/
- Hyphenation: kuik‧ka
Declension
Inflection of kuikka (Kotus type 10/koira, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kuikka | kuikat | |
genitive | kuikan | kuikkien | |
partitive | kuikkaa | kuikkia | |
illative | kuikkaan | kuikkiin | |
singular | plural | ||
nominative | kuikka | kuikat | |
accusative | nom. | kuikka | kuikat |
gen. | kuikan | ||
genitive | kuikan | kuikkien kuikkainrare | |
partitive | kuikkaa | kuikkia | |
inessive | kuikassa | kuikissa | |
elative | kuikasta | kuikista | |
illative | kuikkaan | kuikkiin | |
adessive | kuikalla | kuikilla | |
ablative | kuikalta | kuikilta | |
allative | kuikalle | kuikille | |
essive | kuikkana | kuikkina | |
translative | kuikaksi | kuikiksi | |
instructive | — | kuikin | |
abessive | kuikatta | kuikitta | |
comitative | — | kuikkineen |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.