kuniri

Esperanto

Etymology

From kun- (“together”) +‎ iri (“to go”).

Pronunciation
  • IPA(key): /kunˈiri/
  • Hyphenation: kun‧i‧ri
  • Rhymes: -iri

Verb

kuniri (present kuniras, past kuniris, future kuniros, conditional kunirus, volitive kuniru)

  1. (intransitive) to go with someone, go together, go along
    — Mi iras ĉe mia avino. — Ĉu mi kuniru?
    — I’m going over to my grandmother’s house. — Shall I go along?
    Synonym: akompani

Conjugation
Conjugation of kuniri
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense kuniras kuniris kuniros
active participle kuniranta kunirantaj kunirinta kunirintaj kunironta kunirontaj
acc. kunirantan kunirantajn kunirintan kunirintajn kunirontan kunirontajn
nominal active participle kuniranto kunirantoj kunirinto kunirintoj kunironto kunirontoj
acc. kuniranton kunirantojn kunirinton kunirintojn kunironton kunirontojn
adverbial active participle kunirante kunirinte kunironte
infinitive kuniri imperative kuniru conditional kunirus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.