laŭtlegi

Esperanto

Etymology

Compound of laŭta +‎ legi.

Pronunciation
  • IPA(key): /lawtˈleɡi/
  • Hyphenation: laŭt‧le‧gi
  • Rhymes: -eɡi

Verb

laŭtlegi (present laŭtlegas, past laŭtlegis, future laŭtlegos, conditional laŭtlegus, volitive laŭtlegu)

  1. (transitive, intransitive) to read aloud

Conjugation
Conjugation of laŭtlegi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense laŭtlegas laŭtlegis laŭtlegos
active participle laŭtleganta laŭtlegantaj laŭtleginta laŭtlegintaj laŭtlegonta laŭtlegontaj
acc. laŭtlegantan laŭtlegantajn laŭtlegintan laŭtlegintajn laŭtlegontan laŭtlegontajn
passive participle laŭtlegata laŭtlegataj laŭtlegita laŭtlegitaj laŭtlegota laŭtlegotaj
acc. laŭtlegatan laŭtlegatajn laŭtlegitan laŭtlegitajn laŭtlegotan laŭtlegotajn
nominal active participle laŭtleganto laŭtlegantoj laŭtleginto laŭtlegintoj laŭtlegonto laŭtlegontoj
acc. laŭtleganton laŭtlegantojn laŭtleginton laŭtlegintojn laŭtlegonton laŭtlegontojn
nominal passive participle laŭtlegato laŭtlegatoj laŭtlegito laŭtlegitoj laŭtlegoto laŭtlegotoj
acc. laŭtlegaton laŭtlegatojn laŭtlegiton laŭtlegitojn laŭtlegoton laŭtlegotojn
adverbial active participle laŭtlegante laŭtleginte laŭtlegonte
adverbial passive participle laŭtlegate laŭtlegite laŭtlegote
infinitive laŭtlegi imperative laŭtlegu conditional laŭtlegus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.