laceratrix
Latin
Etymology
From lacerō (“lacerate, tear”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /la.keˈraː.triks/, [ɫa.kɛˈraː.trɪks]
Inflection
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | lacerātrīx | lacerātrīcēs |
Genitive | lacerātrīcis | lacerātrīcum |
Dative | lacerātrīcī | lacerātrīcibus |
Accusative | lacerātrīcem | lacerātrīcēs |
Ablative | lacerātrīce | lacerātrīcibus |
Vocative | lacerātrīx | lacerātrīcēs |
Related terms
References
- laceratrix in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- laceratrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.