lasciviens
Latin
Etymology
Present participle of lascīviō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | lascīviēns | lascīviēns | lascīvientēs | lascīvientia | |
Genitive | lascīvientis | lascīvientis | lascīvientium | lascīvientium | |
Dative | lascīvientī | lascīvientī | lascīvientibus | lascīvientibus | |
Accusative | lascīvientem | lascīviēns | lascīvientēs | lascīvientia | |
Ablative | lascīvientī | lascīvientī | lascīvientibus | lascīvientibus | |
Vocative | lascīviēns | lascīviēns | lascīvientēs | lascīvientia |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.