lecieć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *letěti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

lecieć impf (determinate, perfective polecieć, indeterminate latać)

  1. (intransitive) to fly
  2. to run, to hurry
  3. to run for something, to fetch quickly
    Leć po ludzi! - Hurry, get the people!

Conjugation
Conjugation of lecieć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive lecieć
present tense 1st lecę lecimy
2nd lecisz lecicie
3rd leci lecą
past tense 1st leciałem leciałam lecieliśmy leciałyśmy
2nd leciałeś leciałaś lecieliście leciałyście
3rd leciał leciała leciało lecieli leciały
future tense 1st będę leciał1 będę leciała1 będziemy lecieli1 będziemy leciały1
2nd będziesz leciał1 będziesz leciała1 będziecie lecieli1 będziecie leciały1
3rd będzie leciał1 będzie leciała1 będzie leciało1 będą lecieli1 będą leciały1
conditional 1st leciałbym leciałabym lecielibyśmy leciałybyśmy
2nd leciałbyś leciałabyś lecielibyście leciałybyście
3rd leciałby leciałaby leciałoby lecieliby leciałyby
imperative 1st — lećmy
2nd leć lećcie
3rd niech leci niech lecą
active adjectival participle lecący lecąca lecące lecący lecące
contemporary adverbial participle lecąc
1 or: będę lecieć, będziesz lecieć etc.

Further reading
  • lecieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.