leima

Finnish

(index le)

Etymology

From Russian клеймо́ (klejmó).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈleimɑ/
  • Hyphenation: lei‧ma

Noun

leima

  1. stamp
  2. label, mark
  3. stain, taint as in tainted reputation

Declension

Inflection of leima (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative leima leimat
genitive leiman leimojen
partitive leimaa leimoja
illative leimaan leimoihin
singular plural
nominative leima leimat
accusative nom. leima leimat
gen. leiman
genitive leiman leimojen
leimainrare
partitive leimaa leimoja
inessive leimassa leimoissa
elative leimasta leimoista
illative leimaan leimoihin
adessive leimalla leimoilla
ablative leimalta leimoilta
allative leimalle leimoille
essive leimana leimoina
translative leimaksi leimoiksi
instructive leimoin
abessive leimatta leimoitta
comitative leimoineen

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.