míbhuntáiste

Irish

Etymology

From mí- (negative prefix) +‎ buntáiste (“advantage”).

Noun

míbhuntáiste m (genitive singular míbhuntáiste, nominative plural míbhuntáistí)

  1. disadvantage

Declension
Declension of míbhuntáiste

Fourth declension

Bare forms

Case Singular Plural
Nominative míbhuntáiste míbhuntáistí
Vocative a mhíbhuntáiste a mhíbhuntáistí
Genitive míbhuntáiste míbhuntáistí
Dative míbhuntáiste míbhuntáistí

Forms with the definite article

Case Singular Plural
Nominative an míbhuntáiste na míbhuntáistí
Genitive an mhíbhuntáiste na míbhuntáistí
Dative leis an míbhuntáiste

don mhíbhuntáiste

 leis na míbhuntáistí

Derived terms

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
míbhuntáiste mhíbhuntáiste not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.