mínigh
Irish
Etymology
From Middle Irish mínigid; synchronically mín + -igh.
Verb
mínigh (present analytic míníonn, future analytic míneoidh, verbal noun míniú, past participle mínithe)
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | míním | míníonn tú; mínír† |
míníonn sé, sí | mínímid; míníonn muid |
míníonn sibh | míníonn siad; míníd† |
a mhíníonn; a mhíníos / a míníonn*; a míníos* |
mínítear |
past | mhínigh mé; mhíníos | mhínigh tú; mhínís | mhínigh sé, sí | mhíníomar; mhínigh muid | mhínigh sibh; mhíníobhair | mhínigh siad; mhíníodar | a mhínigh / ar mhínigh* |
míníodh | |
past habitual | mhínínn | mhíníteá | mhíníodh sé, sí | mhínímis; mhíníodh muid | mhíníodh sibh | mhínídís; mhíníodh siad | a mhíníodh / ar mhíníodh* |
mhínítí | |
future | míneoidh mé; míneod; míneochaidh mé† |
míneoidh tú; míneoir†; míneochaidh tú† |
míneoidh sé, sí; míneochaidh sé, sí† |
míneoimid; míneoidh muid; míneochaimid†; míneochaidh muid† |
míneoidh sibh; míneochaidh sibh† |
míneoidh siad; míneoid†; míneochaidh siad† |
a mhíneoidh; a mhíneos; a mhíneochaidh†; a mhíneochas† / a míneoidh*; a míneos*; a míneochaidh*†; a míneochas*† |
míneofar; míneochar† | |
conditional | mhíneoinn; mhíneochainn† / míneoinn‡‡; míneochainn†‡‡ | mhíneofá; mhíneochthᆠ/ míneofᇇ; míneochthᆇ‡ | mhíneodh sé, sí; mhíneochadh sé, sí† / míneodh sé, s퇇; míneochadh sé, s톇‡ | mhíneoimis; mhíneodh muid; mhíneochaimis†; mhíneochadh muid† / míneoimis‡‡; míneodh muid‡‡; míneochaimis†‡‡; míneochadh muid†‡‡ | mhíneodh sibh; mhíneochadh sibh† / míneodh sibh‡‡; míneochadh sibh†‡‡ | mhíneoidís; mhíneodh siad; mhíneochadh siad† / míneoidís‡‡; míneodh siad‡‡; míneochadh siad†‡‡ | a mhíneodh; a mhíneochadh† / ar mhíneodh*; ar mhíneochadh*† |
mhíneofaí; mhíneochthaí† / míneofa퇇; míneochtha톇‡ | |
subjunctive | present | go míní mé; go míníod† |
go míní tú; go mínír† |
go míní sé, sí | go mínímid; go míní muid |
go míní sibh | go míní siad; go míníd† |
— | go mínítear |
past | dá mínínn | dá míníteá | dá míníodh sé, sí | dá mínímis; dá míníodh muid |
dá míníodh sibh | dá mínídís; dá míníodh siad |
— | dá mínítí | |
imperative | míním | mínigh | míníodh sé, sí | mínímis | mínígí; mínídh† |
mínídís | — | mínítear | |
verbal noun | míniú | ||||||||
past participle | mínithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- léirmhínigh
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
mínigh | mhínigh | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- “mínigh” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
- “míniġim” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 1st ed., 1904, by Patrick S. Dinneen, page 485.
- "mínigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- Entries containing “mínigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
- Entries containing “mínigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.