mankateni

Esperanto

Etymology

From mankateno (“handcuff”) +‎ -i (“infinitive”).

Pronunciation
  • IPA(key): /mankaˈteni/
  • Hyphenation: man‧ka‧ten‧i
  • Rhymes: -eni

Verb

mankateni (present mankatenas, past mankatenis, future mankatenos, conditional mankatenus, volitive mankatenu)

  1. (transitive) to handcuff

Conjugation
Conjugation of mankateni
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense mankatenas mankatenis mankatenos
active participle mankatenanta mankatenantaj mankateninta mankatenintaj mankatenonta mankatenontaj
acc. mankatenantan mankatenantajn mankatenintan mankatenintajn mankatenontan mankatenontajn
passive participle mankatenata mankatenataj mankatenita mankatenitaj mankatenota mankatenotaj
acc. mankatenatan mankatenatajn mankatenitan mankatenitajn mankatenotan mankatenotajn
nominal active participle mankatenanto mankatenantoj mankateninto mankatenintoj mankatenonto mankatenontoj
acc. mankatenanton mankatenantojn mankateninton mankatenintojn mankatenonton mankatenontojn
nominal passive participle mankatenato mankatenatoj mankatenito mankatenitoj mankatenoto mankatenotoj
acc. mankatenaton mankatenatojn mankateniton mankatenitojn mankatenoton mankatenotojn
adverbial active participle mankatenante mankateninte mankatenonte
adverbial passive participle mankatenate mankatenite mankatenote
infinitive mankateni imperative mankatenu conditional mankatenus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.