measúnaigh
Irish
Verb
measúnaigh (present analytic measúnaíonn, future analytic measúnóidh, verbal noun measúnú, past participle measúnaithe)
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | measúnaím | measúnaíonn tú; measúnaír† |
measúnaíonn sé, sí | measúnaímid; measúnaíonn muid |
measúnaíonn sibh | measúnaíonn siad; measúnaíd† |
a mheasúnaíonn; a mheasúnaíos / a measúnaíonn*; a measúnaíos* |
measúnaítear |
past | mheasúnaigh mé; mheasúnaíos | mheasúnaigh tú; mheasúnaís | mheasúnaigh sé, sí | mheasúnaíomar; mheasúnaigh muid | mheasúnaigh sibh; mheasúnaíobhair | mheasúnaigh siad; mheasúnaíodar | a mheasúnaigh / ar mheasúnaigh* |
measúnaíodh | |
past habitual | mheasúnaínn | mheasúnaíteá | mheasúnaíodh sé, sí | mheasúnaímis; mheasúnaíodh muid | mheasúnaíodh sibh | mheasúnaídís; mheasúnaíodh siad | a mheasúnaíodh / ar mheasúnaíodh* |
mheasúnaítí | |
future | measúnóidh mé; measúnód; measúnóchaidh mé† |
measúnóidh tú; measúnóir†; measúnóchaidh tú† |
measúnóidh sé, sí; measúnóchaidh sé, sí† |
measúnóimid; measúnóidh muid; measúnóchaimid†; measúnóchaidh muid† |
measúnóidh sibh; measúnóchaidh sibh† |
measúnóidh siad; measúnóid†; measúnóchaidh siad† |
a mheasúnóidh; a mheasúnós; a mheasúnóchaidh†; a mheasúnóchas† / a measúnóidh*; a measúnós*; a measúnóchaidh*†; a measúnóchas*† |
measúnófar; measúnóchar† | |
conditional | mheasúnóinn; mheasúnóchainn† / measúnóinn‡‡; measúnóchainn†‡‡ | mheasúnófá; mheasúnóchthᆠ/ measúnófᇇ; measúnóchthᆇ‡ | mheasúnódh sé, sí; mheasúnóchadh sé, sí† / measúnódh sé, s퇇; measúnóchadh sé, s톇‡ | mheasúnóimis; mheasúnódh muid; mheasúnóchaimis†; mheasúnóchadh muid† / measúnóimis‡‡; measúnódh muid‡‡; measúnóchaimis†‡‡; measúnóchadh muid†‡‡ | mheasúnódh sibh; mheasúnóchadh sibh† / measúnódh sibh‡‡; measúnóchadh sibh†‡‡ | mheasúnóidís; mheasúnódh siad; mheasúnóchadh siad† / measúnóidís‡‡; measúnódh siad‡‡; measúnóchadh siad†‡‡ | a mheasúnódh; a mheasúnóchadh† / ar mheasúnódh*; ar mheasúnóchadh*† |
mheasúnófaí; mheasúnóchthaí† / measúnófa퇇; measúnóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go measúnaí mé; go measúnaíod† |
go measúnaí tú; go measúnaír† |
go measúnaí sé, sí | go measúnaímid; go measúnaí muid |
go measúnaí sibh | go measúnaí siad; go measúnaíd† |
— | go measúnaítear |
past | dá measúnaínn | dá measúnaíteá | dá measúnaíodh sé, sí | dá measúnaímis; dá measúnaíodh muid |
dá measúnaíodh sibh | dá measúnaídís; dá measúnaíodh siad |
— | dá measúnaítí | |
imperative | measúnaím | measúnaigh | measúnaíodh sé, sí | measúnaímis | measúnaígí; measúnaídh† |
measúnaídís | — | measúnaítear | |
verbal noun | measúnú | ||||||||
past participle | measúnaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- measúnóir m (“assessor, assayer”)
Adjective
measúnaigh
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
measúnaigh | mheasúnaigh | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "measúnaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.