miaŭi

From miaŭ +‎ -i.

• IPA^(key): /miˈaw.i/
• Hyphenation: mi‧aŭ‧i
• Rhymes: -awi

miaŭi (present miaŭas, past miaŭis, future miaŭos, conditional miaŭus, volitive miaŭu)

1. to meow (make noise like a cat)
   • 1913 January, A. A. Jenkins, “Lerta Kato”, in Amerika Esperantisto, volume 12, number 6, page 9:

     Tuj poste sekvis granda barakto de la kato, kiu laŭte ekkriis kaj miaŭis, saltegis, siblis kaj forkuris ĝis angulo de la ĉambro.

     Immediately thereafter followed a great struggle on the part of the cat, which cried out loudly and mewed, jumped, hissed and ran away into a corner of the room.

• miaŭ (“meow!”)
• miaŭo (“a meow”)