miaular

Ido

Etymology

Borrowed from French miauler, Italian miagolare, Spanish maullar.

Verb

miaular (present tense miaulas, past tense miaulis, future tense miaulos, imperative miaulez, conditional miaulus)

  1. (intransitive) to meow
    Nia kato miaulas omnadie.
    Our cat meows every day.

Conjugation


Interlingua

Etymology

Borrowed from French miauler, Italian miagolare, and Spanish maullar.

Pronunciation

  • IPA(key): /mjɑu̯ˈlɑr/

Verb

miaular

  1. (intransitive) to meow
    • 2012, Erik Enfors and Ingvar Stenström, translators, Le joco seriose by Hjalmar Söderberg:
      Ma in le mesme momento illa se repentiva pensante que il esseva si stupide miaular como un catto e illa non comprendeva perque illa lo habeva facite.
      But in the same moment she repented, thinking that it was so stupid to meow like a cat and she didn't understand why she had done it.

Conjugation

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.