miaular
Ido
Verb
miaular (present tense miaulas, past tense miaulis, future tense miaulos, imperative miaulez, conditional miaulus)
- (intransitive) to meow
- Nia kato miaulas omnadie.
- Our cat meows every day.
- Nia kato miaulas omnadie.
Conjugation
Conjugation of miaular
![]() |
present | past | future | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | miaular | miaulir | miaulor | ||||
tense | miaulas | miaulis | miaulos | ||||
conditional | miaulus | ||||||
imperative | miaulez | ||||||
adjective active participle | miaulanta | miaulinta | miaulonta | ||||
adverbial active participle | miaulante | miaulinte | miaulonte | ||||
nominal active participle | singular | miaulanto | miaulinto | miaulonto | |||
plural | miaulanti | miaulinti | miaulonti |
Interlingua
Pronunciation
- IPA(key): /mjɑu̯ˈlɑr/
Verb
miaular
- (intransitive) to meow
- 2012, Erik Enfors and Ingvar Stenström, translators, Le joco seriose by Hjalmar Söderberg:
- Ma in le mesme momento illa se repentiva pensante que il esseva si stupide miaular como un catto e illa non comprendeva perque illa lo habeva facite.
- But in the same moment she repented, thinking that it was so stupid to meow like a cat and she didn't understand why she had done it.
- 2012, Erik Enfors and Ingvar Stenström, translators, Le joco seriose by Hjalmar Söderberg:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.