mieść
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *mesti (stem *met-).
Pronunciation
- IPA(key): /mʲɛɕt͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of mieść impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
infinitive | mieść | |||||
present tense | 1st | miotę | mieciemy | |||
2nd | mieciesz | mieciecie | ||||
3rd | miecie | miotą | ||||
past tense | 1st | miotłem | miotłam | mietliśmy | miotłyśmy | |
2nd | miotłeś | miotłaś | mietliście | miotłyście | ||
3rd | miótł | miotła | miotło | mietli | miotły | |
future tense | 1st | będę miótł1 | będę miotła1 | będziemy mietli1 | będziemy miotły1 | |
2nd | będziesz miótł1 | będziesz miotła1 | będziecie mietli1 | będziecie miotły1 | ||
3rd | będzie miótł1 | będzie miotła1 | będzie miotło1 | będą mietli1 | będą miotły1 | |
conditional | 1st | miótłbym | miotłabym | mietlibyśmy | miotłybyśmy | |
2nd | miótłbyś | miotłabyś | mietlibyście | miotłybyście | ||
3rd | miótłby | miotłaby | miotłoby | mietliby | miotłyby | |
imperative | 1st | — | miećmy | |||
2nd | mieć | miećcie | ||||
3rd | niech miecie | niech miotą | ||||
active adjectival participle | miotący | miotąca | miotące | miotący | miotące | |
passive adjectival participle | mieciony | mieciona | miecione | mieceni | miecione | |
contemporary adverbial participle | miotąc | |||||
impersonal past | mieciono | |||||
verbal noun | miecenie | |||||
1 or: będę mieść, będziesz mieść etc. |
Synonyms
- zamiatać
Related terms
- (nouns) miotła, zamiatacz, zamiatarka, zmiotka
- (adjective) miotłowy
Further reading
- mieść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.