mielentila

Finnish

Etymology

mielen + tila

Noun

mielentila

  1. state of mind
  2. mood

Declension

Inflection of mielentila (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative mielentila mielentilat
genitive mielentilan mielentilojen
partitive mielentilaa mielentiloja
illative mielentilaan mielentiloihin
singular plural
nominative mielentila mielentilat
accusative nom. mielentila mielentilat
gen. mielentilan
genitive mielentilan mielentilojen
mielentilainrare
partitive mielentilaa mielentiloja
inessive mielentilassa mielentiloissa
elative mielentilasta mielentiloista
illative mielentilaan mielentiloihin
adessive mielentilalla mielentiloilla
ablative mielentilalta mielentiloilta
allative mielentilalle mielentiloille
essive mielentilana mielentiloina
translative mielentilaksi mielentiloiksi
instructive mielentiloin
abessive mielentilatta mielentiloitta
comitative mielentiloineen

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.