modicus

Latin

Etymology

From modus ((due) measure) + -icus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈmo.di.kus/, [ˈmɔ.dɪ.kʊs]

Adjective

modicus (feminine modica, neuter modicum); first/second declension

  1. moderate
  2. temperate, restrained
  3. reasonable

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative modicus modica modicum modicī modicae modica
Genitive modicī modicae modicī modicōrum modicārum modicōrum
Dative modicō modicae modicō modicīs modicīs modicīs
Accusative modicum modicam modicum modicōs modicās modica
Ablative modicō modicā modicō modicīs modicīs modicīs
Vocative modice modica modicum modicī modicae modica

Descendants

References

  • modicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • modicus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • modicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to bear a thing with resignation, composure: humane, modice, moderate, sapienter, constanter ferre aliquid
    • to be moderate in all things, commit no excess: omnia modice agere
    • with moderation and judgment: modice ac sapienter
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.