mrzeć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *merti (stem *mьr-).
Pronunciation
- IPA(key): /mʐɛt͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of mrzeć impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
infinitive | mrzeć | |||||
present tense | 1st | mrę | mrzemy | |||
2nd | mrzesz | mrzecie | ||||
3rd | mrze | mrą | ||||
past tense | 1st | marłem | marłam | marliśmy | marłyśmy | |
2nd | marłeś | marłaś | marliście | marłyście | ||
3rd | marł | marła | marło | marli | marły | |
future tense | 1st | będę marł1 | będę marła1 | będziemy marli1 | będziemy marły1 | |
2nd | będziesz marł1 | będziesz marła1 | będziecie marli1 | będziecie marły1 | ||
3rd | będzie marł1 | będzie marła1 | będzie marło1 | będą marli1 | będą marły1 | |
conditional | 1st | marłbym | marłabym | marlibyśmy | marłybyśmy | |
2nd | marłbyś | marłabyś | marlibyście | marłybyście | ||
3rd | marłby | marłaby | marłoby | marliby | marłyby | |
imperative | 1st | — | mrzyjmy | |||
2nd | mrzyj | mrzyjcie | ||||
3rd | niech mrze | niech mrą | ||||
active adjectival participle | mrący | mrąca | mrące | mrący | mrące | |
contemporary adverbial participle | mrąc | |||||
impersonal past | marto | |||||
verbal noun | marcie | |||||
1 or: będę mrzeć, będziesz mrzeć etc. |
Synonyms
- konać
Further reading
- mrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.