munkavállaló
Hungarian
Etymology
munka (“work”) + vállaló (“taker”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmuŋkɒvaːlːɒloː]
- Hyphenation: mun‧ka‧vál‧la‧ló
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | munkavállaló | munkavállalók |
accusative | munkavállalót | munkavállalókat |
dative | munkavállalónak | munkavállalóknak |
instrumental | munkavállalóval | munkavállalókkal |
causal-final | munkavállalóért | munkavállalókért |
translative | munkavállalóvá | munkavállalókká |
terminative | munkavállalóig | munkavállalókig |
essive-formal | munkavállalóként | munkavállalókként |
essive-modal | — | — |
inessive | munkavállalóban | munkavállalókban |
superessive | munkavállalón | munkavállalókon |
adessive | munkavállalónál | munkavállalóknál |
illative | munkavállalóba | munkavállalókba |
sublative | munkavállalóra | munkavállalókra |
allative | munkavállalóhoz | munkavállalókhoz |
elative | munkavállalóból | munkavállalókból |
delative | munkavállalóról | munkavállalókról |
ablative | munkavállalótól | munkavállalóktól |
Possessive forms of munkavállaló | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | munkavállalóm | munkavállalóim |
2nd person sing. | munkavállalód | munkavállalóid |
3rd person sing. | munkavállalója | munkavállalói |
1st person plural | munkavállalónk | munkavállalóink |
2nd person plural | munkavállalótok | munkavállalóitok |
3rd person plural | munkavállalójuk | munkavállalóik |
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.