murrinus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈmur.ri.nus/, [ˈmʊr.rɪ.nʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | murrinus | murrina | murrinum | murrinī | murrinae | murrina | |
Genitive | murrinī | murrinae | murrinī | murrinōrum | murrinārum | murrinōrum | |
Dative | murrinō | murrinae | murrinō | murrinīs | murrinīs | murrinīs | |
Accusative | murrinum | murrinam | murrinum | murrinōs | murrinās | murrina | |
Ablative | murrinō | murrinā | murrinō | murrinīs | murrinīs | murrinīs | |
Vocative | murrine | murrina | murrinum | murrinī | murrinae | murrina |
Related terms
References
- murrinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- murrinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.